Δε θα `ρθω πια στην Κοκκινιά μαυροματού ξανθιά μου,
γιατί εχτές τ’ αδέρφια σου, αχ, μου κάψαν την καρδιά μου,
αχ, μου κάψαν την καρδιά μου.
Δε θέλουν να σε παντρευτώ, μαζί σου για να ζήσω,
μου είπαν και στο σπίτι σας, να μη ξαναπατήσω,
να μη ξαναπατήσω.
Στεφάνι θα σου βάλουνε στην κεφαλή κορώνα,
με κάποιο πλούσιο πολύ από τη Δραπετσώνα,
από τη Δραπετσώνα.
Μην πεις το ναι, μη μ’ αρνηθείς, μονάχο μη μ’ αφήσεις,
τα πλούτη που σου τάζουνε, να τα περιφρονήσεις,
αχ, να τα περιφρονήσεις.