Sen kendi kendine konuştuğun zamanlar
Evde kimse yok
Kendini kandırabilirsin
Çünkü bu dünya'ya yalnız geldin
Yalnız...
Sana kimse söylemedi
Nasıl olacağını
Peki sana ne olacak bebeğim?
Sanırım yine beklemek zorundayız görmek için
Kalbim yaşlı ama 28 yaşındayım sadece
Ve daha çok,çok gencim
Aşk'ın kalbimi kırması için
Kalbim genç! ama artık çok geç
Birbirimizi bu kadar ayrı bulmamamız için
Bilmiyorum beni bu kadar geç bulmanı
Neye borçlu olduğumu
Daha fazla ne sorabilirsin benden...
Bana asla ihtiyacın olmadığını söylemen
Herşeyi aldığında
Bana herşeyi aldığını söylediğinde...
Kalbim genç ama beklemek artık çok ağır geliyor
Tanıdığım hiç kimsenin bana yardım edebileceğini sanmadığım şu sıralarda
Kalbim yaşlı ama kafaya takmamalıyım!
Eğer kendi yolumu kendim çizeceksem.
Hala kendi kendime konuşuyorum,hiçkimse evde yokken!
(Hiç kimse)
Sana kimse söylemedi
Nasıl olacağını
Peki sana ne olacak bebeğim?
Sanırım yine beklemek zorundayız görmek için
Sebeplerin hepsini bulduğum zaman
Belki de başka bir yol arayacağım
Başka bir gün
Şu hayatımın değişen tüm anlarıyla
Belki başka bir zaman doğru yapacağım birşeyleri..
Şimdi ise sen küskün gözüküyorsun
Kafanı çıkar artık şu bulutlardan dışarıya
İşte yine yere vurdun!
Artık yüksek sesle konuşamıyorsun
Heybetle yürüyemiyorsun nedense
Artık öyle,
Neden peki?
Kendimi defalarca attım ırmağa yine,onu evim yapmak için
Ben işte buradayım,tek başıma sürükleniyorum
Eğer o sana göstermiyorsa kendini,biraz zaman ver
Satırların arasını okumak için
Çünkü görüyorum fırtınanın bize yaklaştığını
Dalgalar.. onların yükseldiğini,
Bildiğimiz herşey sanki buradamış gibi
Peki neden sürüklenip ölmek zorundalar?
Yerine koyacak Hiç kimseyi bulamayacağım
Evet bu sefer yapmak zorundayım,
Bu sefer...
Sensiz...
Biliyordum fırtınanın yaklaştığını
Tüm arkadaşlarım çok yüksekte olduğumu söylediler
Ama şimdiye kadar bildiğimiz herşey buradaydı
Ve asla öldürmeyi istemedim onları..