Feryat figan kahrolduğu, nihaventli ezgilerde
Ney üfledi, mest olduğu mucizelerde
Rubailer okundu kaybolduğu derinlerde
Efsun efsun can olduğu mesnevilerde
Bir dem tutturdum nihaventli ezgilerde
Hasret vakti geldi nerdesin nerde?
Ah eder bülbül mihrapta
Mazi gümüş aynalarda
Herkes kendi zindanında matemini tutar
Çanları çalarken mabedin
Ensar olup göçenler, muamma çöllerinde, ebabilin peşinde
Tılsımlardan azade teselya büyücüleri
Gece ve gündüzün çelengini örmekte...