üç boyutlu bak hayat kalkınmayı öğretmedi
çeneni kapat bence saygıdeğer öğretmenim
verdiğin zayıf yüzünden evde huzur kalmadı
ben...
babamın gözünde şerefisizin önde gideniyim
kalbime attım ben façaların hemde en güzeli
elbet geçer bu günlerde elbet düzelir
elimi bıraksanda kalsam cehennemin ortasında
yine gelip bulurum senin canını üzeni
dedikodu değil eli kulağında onun
beni konuk edin o toplayamaz donu
hepinizden daha farklı yolum
biliyom ben zoru sen kendini
koru bebeğim uçaçak donun
benim ritim günlüğümden çevir ve oku
sokaklarda kan esrar garip bir koku
kazın derin kuyuları yerin altındadır
yolum denk gelirsek anlarsın nedir gerçek konu
sigara içersen ölürsün diyorsun
benim kalbim kömürden seversen ölürsün
gönülden geçersem sanki bir ömürlük
gözlerinde kalır benim sadece son görüntüm
emin ol sen yokken hayatım hiç değişmedi
sanki sen hiç yokmuşsun gibi davranmak istedim
attıgım yumruklar bıraktı duvarda kan izleri
kendimi ben öldürdüm sen katilisin hislerin
alo ordamısın seni çok özledim
bu benim son konuşmam kararıyor gözlerim
söz verdiğim gibi hapların hepsi miğdemde şuan
belki bi kaç dakikası var tamamen ölmemin
zombi gibi yaşıyorum dumanlı ve yorgun
kaybetcek bişiyin yoksa olmıyıcak korkun
herşeyi unutmak için olmak gerek daha olgun
da ben düşünmedim daha siz düşünürken korkun
anlamı yok artık gözümde taso ve misketlerin
seninkinden farklı değildir benim istediklerim
pisletin bu dünyayı pisletin ölsünler
bu yüzden sokaktayız çünki bu istedikleri