Είπαμε τα λόγια,
τα λόγια μας, τα λόγια τα πικρά.
που μας σκοτώσαν κάθε μας χαρά.
Πάγωσαν τα χείλη
που κάποτε είχαν λόγια να μας πουν
σφίχτηκαν και τώρα δεν μιλούν.
Χωρίς εξήγηση, χωρίς παράπονο
το δρόμο πήραμε το σκοτεινό.
Τ’ αστέρια χάθηκαν και δεν μας λυπήθηκαν
κι άφησαν το φεγγάρι ορφανό.
Θόλωσαν τα μάτια
κι άρχισε μαζί τους η βροχή
και βούρκωσε κι η μαύρη μας ψυχή.
Δώσαμε τα χέρια,
τα χέρια μας, τα χέρια μια βραδιά
και πέθανε η αγάπη στην καρδιά.
Χωρίς εξήγηση, χωρίς παράπονο
το δρόμο πήραμε το σκοτεινό.
Τ’ αστέρια χάθηκαν και δεν μας λυπήθηκαν
κι άφησαν το φεγγάρι ορφανό.