güneşin ilk ışıklarıyla çık sokağa
telaşlı gürültüsüyle yolunu kesecek bir okul bahçesi
solmuş formaları ve boyasız kunduralarıyla
selamlayacak çocuklar seni
kızların perçeminde bir bahar
vitrin çatlatır oğlanların afacan sesi
kavgalar, oyunlar, sefertaşları
şehirler yıkar, şehirler kurar çocukların neşesi
her çocuk biraz eşkıya, biraz umuttur yakından baktığında
"çok yaşayın çocuklar
ama, yaşamayın bizim gibi
siz, çok yaşayın çocuklar..."