Έρημη σαν πόλη, νύχτα του χειμώνα,
είναι η ζωή μου μες στη μοναξιά.
Κάποια ευτυχία σαν την ανεμώνα,
έζησε για λίγο κι έσβησε μετά.
Τώρα πια έμαθα μονάχη.
Τώρα πια δεν μπορώ φωνές.
Κι η ζωή όσο και να τρέχει,
η καρδιά μου έμεινε στο χθες.
Ήσουνα ποτάμι κι ήμουν διψασμένη.
Πρόλαβα και ήπια μόνο μια γουλιά,
Κι έμεινα στην άκρη παραπεταμένη,
να περιπλανιέμαι μες στη μοναξιά.
Bu şarkı sözü 268 kere okundu.