Για σένα βάζω κόκκινα κι ανάβω την καρδιά σου,
και ως τα ξημερώματα μεθώ στην αγκαλιά σου,
και παίζω με την κόλαση και τον παράδεισό σου,
αγάπη μου, με πότισες τ’ αθάνατο νερό σου.
Κάθε βράδυ στα φιλιά σου τα παθιάρικα,
σαν τζουκ μποξ τρώει η καρδιά μου τα δεκάρικα.
Κοιτάζω την πανσέληνο απ’ το παράθυρό μας,
να λούζει με χρυσόσκονη το κάθε σ’ αγαπώ μας,
κοιτάζω και τα μάτια σου, Χριστέ και Παναγιά μου,
και λιώνει σαν τη ζάχαρη, κοντά σου, η καρδιά μου.
Κάθε βράδυ στα φιλιά σου τα παθιάρικα,
σαν τζουκ μποξ τρώει η καρδιά μου τα δεκάρικα.