Akşamları hüznün perdemi örter...
Masumca duvara gözlerini çizer..
Saatler bilinmezi böyle geçerken
Şimdi hangi takvimde kavuşmak sen söyle
Siyah beyaz fotoğraflar tebessüm yanığı,
Kalan anılarım niye karadır hep böyle...
Masaldı belkide yaşanılanlar...
Kırmızı başlıklı mutlu olanlar...
Biraz ümidim olsa,
Bütün masalları toplardım...
Belki içlerinden birisi,
Bizi anlatıyordur...
Belki de gerçek olur diye...
Yağmurda sırılsıklam ıslanırdım,
Yokluğunda olan her saniyede...
Belki gözlerimden yaş değildir,
Yağmurdur diye...
Ve kuruyan gülleri toplardım,
Bütün dünyada ne kadar varsa...
Islattığım masal kitaplarının arasına koyardım...
Belki yeniden yaprak açar diye...
Senden kalan ne varsa toprağa saçardım...
Yaşadığım şehirde,
Tek tek her zerresine...
Belki ben ölünce,
Sen kokarsın diye....
Şiir | Müzik : Mehmet ÇETİN