Είναι αργά είχες πει
Με τα φώτα της φυγής σου αναμμένα
Μια σκιά ενοχής
Και τα λόγια σου στο πάτωμα πεσμένα
Τώρα πια ότι πεις ένας ψίθυρος σιωπής
που δυναμώνει
R
Είναι αργά, δεν μπορείς
Να γυρίσεις, μη γυρίσεις
Η παλιά μας ζωή
Αναμνήσεις, αναμνήσεις
Είναι αργά θα μου πεις
Με τα τραίνα της φυγής σταματημένα
Μια σκιά ενοχής
Και τα λόγια σου στο πάτωμα πεσμένα
Τώρα πια τι ζητάς, τόπος άγονος για’ μας
Τα περασμένα