Στο ημίφως του κεριού που τρέμει
μία βάρκα στο κάδρο αραγμένη.
Τα βιβλία εδώ και κει ριγμένα
του έρωτα μας όνειρα χαμένα.
Είσαι δίπλα κι απόσταση μεγάλη
δίχως δυο λόγια θα βγει η νύχτα πάλι.
Άσε με λίγο να ξεκουραστώ
το πρόσωπο στον καθρέφτη κοιτώ.
Κάθε ρυτίδα μου γράφει τροχιά
δε θέλω να χάσω το δρόμο ξανά.
Στο ημίφως του κεριού που τρέμει
είμαι ο μάγος και ξέρω τι μου μέλει.
Μπορώ και βγαίνω έξω από το σώμα
γίνομαι ένα με γη ουρανό και χώμα.
Μη φοβάσαι θα ξαναγυρίσω
Και τότε πάλι εσένα θ’ αγαπήσω.
Άσε με λίγο να ξεκουραστώ
το πρόσωπο στον καθρέφτη κοιτώ.
Κάθε ρυτίδα μου γράφει τροχιά
δε θέλω να χάσω το δρόμο ξανά.