Φαντάστηκα πως ήσουνα δικιά μου,
έγινα πλούσιος, έγινα θεός
Η φαντασία μου με γέλασε γλυκιά μου
κι ένιωσα αδύναμος, άνθρωπος απλός.
Κι έγινα φτωχός,
απ’ όλους πιο φτωχός
μες στη φαντασία μου ήσουνα απλώς.
Κι έγινα φτωχός,
απ’ όλους πιο φτωχός
κι έκλεινα τα μάτια μου να μη βλέπω φως.
Φαντάστηκα γιορτή στην κάμαρα μου
και με κυρίεψε ο ενθουσιασμός
όμως αλίμονο δεν ήσουνα δικιά μου
και μ’ εγκατέλειψε τότε το φως.
Κι έγινα φτωχός,
απ’ όλους πιο φτωχός
μες στη φαντασία μου ήσουνα απλώς.
Κι έγινα φτωχός,
απ’ όλους πιο φτωχός
κι έκλεινα τα μάτια μου να μη βλέπω φως.