Τους μεγάλους όρκους που τους πίστεψα
τα χρυσά παλάτια που τα γύρεψα
ήταν όλα ψέμα όπως είσαι εσύ
τα χρυσά στολίδια ήταν παραμύθια
Ένα δίνεις χίλια παίρνεις
και ποτέ σου δε σε νοιάζει
βρε ζωή που με πικραίνεις
ένα δίνεις χίλια παίρνεις
Οι καλοί μου φίλοι φύγανε κι αυτοί
οι μισοί και βάλε βγήκανε εχθροί
κι όλες μου οι αγάπες χάθηκαν κι αυτές
σαν να ήμουν ξένος είμαι ξεχασμένος
Ένα δίνεις χίλια παίρνεις
και ποτέ σου δε σε νοιάζει
βρε ζωή που με πικραίνεις
ένα δίνεις χίλια παίρνεις
Ένα δίνεις χίλια παίρνεις
και ποτέ σου δε σε νοιάζει
βρε ζωή που με πικραίνεις
ένα δίνεις χίλια παίρνεις
Этот текст прочитали 312 раз.