Οι μέρες μου χαμένες Κυριακές
παράθυρα κλειστά τα όνειρά μου
φτερούγισαν και φύγαν οι χαρές
κι απόμεινα σκιά μεσ’ τη σκιά μου.
Περνούν τα καλοκαίρια κι οι γιορτές
μα εγώ στα μάτια έχω το χειμώνα.
Κοντά σε σένα, μαζί με σένα
συνήθισα να ζω.
Μοναξιά μοναξιά
μόνο εσύ με νιώθεις μοναξιά
Μοναξιά μοναξιά
μια ζωή μοναδική μου συντροφιά.
Στους δρόμους τους μεγάλους τις βραδιές
δια βαίνουμε σαν δυο ερωτευμένοι
τα χείλη μας σαν πόρτες σφαλιστές
στα μάτια η ελπίδα πεθαμένη.
Κουράστηκα να ψάχνω στον καιρό
το μήνυμα για λίγη ευτυχία
Κοντά σε σένα, μαζί με σένα
συνήθισα να ζω.