Με τα τραγούδια ταξιδεύω
στις εκκλησιές των Κομνηνών,
κι αυτό που ψάχνω και γυρεύω,
να `μαι γυναίκα αλλονών, αμάν, αμάν,
κι αυτό που ψάχνω και γυρεύω,
να `μαι γυναίκα αλλονών.
Όταν θα σβήσουν τα κεράκια
μέσ’ στο σκοτάδι το πηχτό,
απ’ την εικόνα σου κατέβα
με τον χιτώνα σου ανοιχτό, αμάν, αμάν,
απ’ την εικόνα σου κατέβα
με τον χιτώνα σου ανοιχτό.
Με τα τραγούδια, η αμαρτία
γίνεται φως μέσ’ στο άλλο φως,
σ’ αυτήν εδώ την απαρτία
δε λείπει ούτε κι ο Θεός, αμάν, αμάν,
σ’ αυτήν εδώ την απαρτία
δε λείπει ούτε κι ο Θεός.
Σ’ αυτήν εδώ την απαρτία
δε λείπει ούτε κι ο Θεός, αμάν, αμάν,
δε λείπει ούτε κι ο Θεός.