Σε είδα κάποιο μεσημέρι
στην κάψα του καλοκαιριού
φορούσες χάντρες στο να χέρι
και φυλαχτό μικρού παιδιού
Είχες τα μάτια σου κλαμένα
το πρόσωπο σου σκυθρωπό
κι’ όπως ερχόσουν κατά μένα
έτρεξα κάτι να σου πω
Μα δεν επρόλαβα να σου μιλήσω
σαν ήλιος κρύφτηκες στον ουρανό
πήγα σε μάγισσες να σε ζητήσω
μα δε μου είπανε που να σε βρω
Этот текст прочитали 360 раз.