Για το σήμερα όλοι νοιαζόμαστε
βολευτήκαμε όπως βρισκόμαστε
και σπανίως μαζί συναντιόμαστε
τυπικά τώρα πια συναντιόμαστε.
Για το σήμερα όλοι δουλεύουμε
την ημέρα μας πως θα βολεύουμε,
τη χαρά απ’ τον άλλο ζηλεύουμε
μας αρέσει το γέλιο να κλέβουμε.
Αύριο, ποιος ξέρει για το αύριο
τι άραγε θα γράφουμε και τι θα τραγουδάμε.
Αύριο, ποιος ξέρει για το αύριο
πόσες φορές θα κλάψουμε και πόσες θα γελάμε.
Είμαστε άνθρωποι κι όλο γελιόμαστε
για μια αγάπη συχνά τυραννιόμαστε,
πως υπάρχει και αύριο ξεχνιόμαστε
για το σήμερα μόνο νοιαζόμαστε.
Είμαστε άνθρωποι, ανθρώπους παιδεύουμε
το εγώ μας συχνά κοροϊδεύουμε,
τα παιδιά στην καρδιά σημαδεύουμε
για το σήμερα όλοι δουλεύουμε.
Αύριο, ποιος ξέρει για το αύριο
τι άραγε θα γράφουμε και τι θα τραγουδάμε.
Αύριο, ποιος ξέρει για το αύριο
πόσες φορές θα κλάψουμε και πόσες θα γελάμε.