Μην ακούς που μας ζηλεύουν και σου λένε
Πως δε νοιάζομαι για σένα μια σταλιά
Στο φωνάζουνε τα μάτια μου που καίνε
Από αγάπη όταν σ’ έχω αγκαλιά!
Στο φωνάζουνε τα μάτια μου που καίνε
Από αγάπη όταν σ’ έχω αγκαλιά!
Αν εγώ δε σ’ αγαπάω, τότε ποιος;
Αν εγώ δε σε λατρεύω, τότε ποιος;
Αν εγώ δεν είμ’ αλήθεια σου και φως,
Αν εγώ δε σε πιστεύω, τότε ποιος;
Μην ακούς τα λόγι’ αυτά που λεν για μένα,
Είναι κάλπικα και δε μας αφορούν,
Έχουν όλοι τους κρυφά απωθημένα
Που δεν έμαθαν ποτέ τους ν’ αγαπούν!
Έχουν όλοι τους κρυφά απωθημένα
Που δεν έμαθαν ποτέ τους ν’ αγαπούν!