Αδά σον κόσμον αγαπώ
ίναν Θεόν και εσένα
αν θέλτ’ ς δέβα σον ανοιχτήν
και εβγάλ’ τ’ εμόν το ψέμαν
Εγώ για τ’ εσέν και μόνον
σύρω τη σεβντάς τον πόνον
το κιφάλι μ’ σο μαξιλάρ'
ο νους ιμ εν `σο δρόμον
Πουλί μ’ εσέν ντο αγαπώ
αν ίσως λέγω ψέμαν
και το χώμαν ντο καταπατώ
να σύρ’ και πιν’ το αίμα μ’
Τυρριανίγουμαι και κλαίγω
σε καν’ νάν τιδέν κι λέγω
σ’ έναν έμορφον κορτσόπον
τα παράπονα μ’ θα λέγω
Этот текст прочитали 498 раз.