alışmayı öğrendim unutmayı asla
beklemeyi öğrendim ağlamayı asla
hüzün resim çektirmiş yüzün olmuş duvarda
yanan yürek solmuyor kokun sinmiş her yana
ekmek kadar su kadar
sana ihtiyacım var
kandimi saklıyorum
sana sonsuza kadar
ya sen beni unuttuysan bu korku beni delirtiyor
yüreğinde mahsur kaldım evi hasret götürüyor
hüzün resim çektirmiş yüzün olmuş duvarda
yanan yürek solmuyor kokun sinmiş her yana