Τι έχεις μάνα δυστυχισμένη,
κι όλο το Χάρο παρακαλείς;
Είν’ η καρδιά του σκληρή σαν πέτρα
κι ό,τι κι αν κάνεις δεν τον συγκινείς.
Πόσες μανούλες δεν έχουν κλάψει
μπροστά στο Χάρο γονατιστές;
Δεν είσαι η πρώτη εσύ μανούλα,
δε μας λυπάται όσο και να κλαις.
Πόσους μας πήρε από το σπίτι,
κοίταξε, μάνα, καταστροφή!
Μην περιμένεις από το Χάρο
φτώχεια κι ορφάνια για να λυπηθεί.
Bu şarkı sözü 284 kere okundu.