Βρέχει πάλι στην αυλή
παράθυρα θολά
έξω η πόλη σκοτεινή
φθινόπωρο ξανά
το μυαλό μου πίσω ταξιδεύει
Είχες κάνει μια ευχή
μέχρι να γεράσουμε
να είμαστε μαζί
πέρασε ο καιρός
και είμαι στο τραπέζι μόνος
Είσαι μακριά δεν ελπίζω πια
Μα περίμενα να’ρθείς
να μαζέψεις τα κομμάτια μου
οι σταγόνες της βροχής
βγαίναν δάκρυα απ’τα μάτια μου
και περίμενα να ’ρθείς
μα εσύ ποτέ δεν φάνηκες
κι εγώ μόνος μου είμαι εδώ
να ρωτώ γιατί δεν νοιάστηκες
Πίνω μια γουλιά χρόνια μου πολλά
Με χαμόγελο κοιτώ
μια φωτογραφία
πίσω γράφει σ’ αγαπώ
είμαστε αγκαλιά
κι είμαι τόσο ευτυχισμένος
Τώρα είσαι παρελθόν
το μόνο που μου έμεινε
το άδειο μου παρόν
πέρασε ο καιρός
και είμαι στο τραπέζι μόνος
Είσαι μακριά δεν ελπίζω πια
Μα περίμενα να’ρθείς
να μαζέψεις τα κομμάτια μου
οι σταγόνες της βροχής
βγαίναν δάκρυα απ’τα μάτια μου
και περίμενα να ’ρθείς
μα εσύ ποτέ δεν φάνηκες
κι εγώ μόνος μου είμαι εδώ
να ρωτώ γιατί δεν νοιάστηκες