Βάρκα στων ψυχών τη λίμνη
λύνει κάβους και βιράρει
στο κατάρτι της δεμένο
ένα κόκκινο φουλάρι.
Ο κοντραμπατζής ο χάρος
στο τιμόνι καθισμένος
κι επιβάτης στο ταξίδι
φίλος μας αγαπημένος.
Μαύρε βαρκάρη στον αφρό
έριξες παραγάδι
κι ανέβασες καλή ψαριά
του Αυγούστου το φεγγάρι.
Στη βαλίτσα του έχει μόνο
το μικρό μπαγλαμαδάκι
μα είναι ασήκωτο φορτίο
κι έχει γείρει το βαρκάκι.
Κι όπως το πανί μικραίνει
στου ορίζοντα την άκρη
το ποτήρι μου γεμίζω
και σκουπίζω ένα δάκρυ.
Μαύρε βαρκάρη στον αφρό
έριξες παραγάδι
κι ανέβασες καλή ψαριά
του Αυγούστου το φεγγάρι.
Φίλε κοίτα μην πληρώσεις
ναύλα άμα σου ζητήσει
είναι ο χάροντας καρμίρης
κι ίσως πίσω σε γυρίσει.