Τι ζητάς, για πες μου τι ζητάς;
Πόρτα που ’χει κλείσει μη χτυπάς.
Μη μου λες πως τώρα μ’ αγαπάς,
είναι αργά δυστυχώς, είναι αργά.
Είσαι μια συνήθεια
που ’χει πια περάσει,
είσαι ένα λάθος τόσο μακρινό.
Σου το ξαναλέω, σ’ έχω πια ξεχάσει,
πάρε την καρδιά σου
κι άντε στο καλό.
Τι ζητάς, για πες μου τι ζητάς;
Ότι φεύγει πίσω μη γυρνάς.
Δε με νοιάζει τώρα κι αν πονάς,
είναι αργά δυστυχώς, είναι αργά.
Είσαι μια συνήθεια...