Çıktım yola gece yarısı
Apaydınlık gece yarası
Belirdi yollar önümde belli belirsiz
Dağıldı turnalar uçsuz gecenin peşine
Yağmurlar ardımda ilerliyorum
Maskemin altında güller açıyorum
Karanlık sular derin
Çarmıha gerilmiş ellerim
Bu gölgeler güneşin mürekkebi
Devcileyin merdiveni dayamışım yıldızlara
Baktığımda çıkmıyor ellerimin karası
Sımsıkı yapıştım aya
Yüksekteyim hayli ama
Çıkmıyor da çıkmıyor ellerimin karası
Apaydınlık bir aydı
Gerdanıma dolandı beni aldı
Gökyüzündeki göl hayli geniş ve ruhuma eş
Akıl almayacak denli ıssız beni öldürecek
Acıları dindirecek
Gökyüzündeki göl hayli derin ve ıssız