Σουμελά
επέμναν τα ρασίας ορφανά
Σούμελά
ξενητεμέντζα ατώρα Παναγιά
(ρεφραίν)
Η θωρέαμ’ λαλίαν να εβγάλ'
σα κάρδιας να εμπέν'
να αρχινούμε την τραγώδια
τη γης οι πονεμέν’
Θάνατε
κι θα νικάς `με άλλο θάνατε
θάνατε
η μάνιτσαμ’ κουΐζ’ `με αθάνατε
Άψιμον
σον ουρανό θα βάλω άψιμον
άψιμον
να παίρνε τ’ άστρα ούλια άψιμον
Θάλασσα
τη πάτριδας βαθέα θάλασσα
Θάλασσα
τα όνερα'μ για τ'εσέν εχάλασα