Εσείς που υπακούτε σε κυβερνήσεις και Πολιτικά Γραφεία
σαν τους νεοσύλλεκτους στο σιωπητήριο
θ’ αναγνωρίσετε μια μέρα πως η ποσότητα της πίκρας
έτσι που νότιζε για χρόνια τούς τοίχους τού κελιού
είταν αναπόφευκτο να φτάσει στην ποιοτική της μεταβολή
και ν’ ακουστεί
σαν ουρλιαχτό
σαν εκπυρσοκρότηση.
Εσείς που άλλα λέγατε στους φίλους σας κι άλλα στην καθοδήγηση
θ’ αναγνωρίσετε μια μέρα πως εγώ
(που είχα πάντοτε τη λάμπα αναμμένη μέσα στην κάμαρά μου)
είμουνα μονάχα παραλήπτης
των όσων μούστελναν γραμμένα με λεμόνι
οι φυλακισμένοι
και των δυο ημισφαιρίων.