Κομμάτια σπασμένα
ζηλεύουν εσένα
που ατάραχος βλέπεις
στο πάτωμα εμένα
Και γίνεσαι ξένος
γίνεσαι εχθρός μου
εσύ ζωή μου,
εσύ ο άνθρωπός μου
Κομμάτια σπασμένα
η ζωή μου έγινε για σένα
Κομμάτια σπασμένα
η ζωή μου έγινε για σένα
Κομμάτια σπασμένα
ανήκουν σε σένα
μ’ αφήνεις και φεύγεις
εδώ είναι το τέρμα
Και γίνεσαι απάτη
γίνεσαι φόνος
εσύ η αγάπη,
εσύ κι ο πόνος