Άδεια η ζωή όπως η τσέπη μου
το μυαλό θολό σαν τον καθρέφτη μου,
άστρα ο ουρανός όσα τα λάθη μου,
αγαπώ τον κόσμο και τα πάθη μου.
Τσίρκο η ζωή, σκιές και χρώματα
σκόρπισαν παντού φτηνά αρώματα
όλοι θεατρίνοι μα δε νοιάζομαι,
πάντα βρίσκω κάτι και μοιράζομαι.
Και ονειρεύομαι και ταξιδεύω
και τις στιγμές μου πριν χαθούν τις παγιδεύω,
και ταξιδεύω και ονειρεύομαι,
βρίσκω του κόσμου ομορφιές και ερωτεύομαι.
Άδεια η ζωή όπως η τσέπη μου
μα έχω τ’ όνειρό μου και το ντέρτι μου,
μόνη μου χορεύω κι ερωτεύομαι,
πάντα βρίσκω τρόπο κι ονειρεύομαι.
Πίσω από το φως ονείρων θρύψαλα
πίσω απ’ τις σκιές σπασμένα κρύσταλλα,
άδεια η ζωή όπως η τσέπη μου
μα έχω τ’ όνειρό μου και το ντέρτι μου.
Και ονειρεύομαι και ταξιδεύω
και τις στιγμές μου πριν χαθούν τις παγιδεύω,
και ταξιδεύω και ονειρεύομαι,
βρίσκω του κόσμου ομορφιές και ερωτεύομαι.