Πού τα `χεις βρει τόσα παράπονα
λόγια καρφιά πάνω στο πάτωμα
για ένα ασήμαντο παράπτωμα
όταν μου λες πως δε θα `ρθείς ξανά.
Όχι μη μ’ αφήνεις φοβάμαι
νιώθω σαν κερί που το σπάνε
μακριά σου ανύπαρκτη θα `μαι
όχι μη μ’ αφήνεις φοβάμαι.
Δεν είναι οι άνθρωποι αγάλματα
κάνουν σωστά κάνουν και σφάλματα
μη κάνεις άσκοπα πειράματα
σκέψου μονάχα τι θα βγει μετά.
Όχι μη μ’ αφήνεις φοβάμαι
νιώθω σαν κερί που το σπάνε
μακριά σου ανύπαρκτη θα `μαι
όχι μη μ’ αφήνεις φοβάμαι.