Ώρες που πέρασαν και πάνε
σα φωνές μέσα μου μιλάνε
κάποτε σαν ξένος είχες φύγει
και χάθηκα στης μοναξιάς το δείλι
Σαν γραμμή που αφήνεται και πάει
του αγέρα η ανάσα θα με πάρει
τις πόλεις που δεν πρόφτασα να δω
μέσα από σένα θα τις ονειρευτώ
Μέρες που πέρασαν και πάνε
σα ρολόγια μέσα μου χτυπάνε
κάποτε σαν ψεύτικη ιστορία
σβήστηκε από τα κύματα η πορεία
Σαν γραμμή που αφήνεται και πάει
του αγέρα η ανάσα θα με πάρει
τις πόλεις που δεν πρόφτασα να δω
μέσα από σένα θα τις ονειρευτώ