Της νύχτας πεταλούδα που γυρνάς
στο φως θα κάψεις τα βελούδινα φτερά σου
Της νύχτας πεταλούδα που αγρυπνάς
ποιες καταιγίδες να ρημάξαν τα όνειρά σου
Ν’ ακούει άραγε κανείς
τους χτύπους στη φτωχούλα την καρδιά σου
Ν’ ακούει άραγες κανείς
του ρολογιού τους δείκτες που μετράν τη μοναξιά σου
Ν’ ακούει άραγε κανείς
των λύκων τις κραυγές που σου ρουφάν το αίμα
Ν’ ακούει άραγε κανείς
θανάτου σήμα της ψυχούλας σου στο τέρμα
Τις νύχτες πεταλούδα που πετάς
μοναχή στις ερημιές του κόσμου που λουφάζει
Της νύχτας πεταλούδα δε μιλάς
όμως ο πόνος ο βουβός σου με τρομάζει
Ν’ ακούει άραγε κανείς
τους χτύπους στη φτωχούλα την καρδιά σου
Ν’ ακούει άραγες κανείς
του ρολογιού τους δείκτες που μετράν τη μοναξιά σου
Ν’ ακούει άραγε κανείς
των λύκων τις κραυγές που σου ρουφάν το αίμα
Ν’ ακούει άραγε κανείς
θανάτου σήμα της ψυχούλας σου στο τέρμα
Ν’ ακούει άραγε κανείς
Ν’ ακούει άραγε κανείς
Ελένη της νύχτας κανείς
Ελένη της νύχτας κανείς