Απ’ τη στιγμή που ‘ρθα στη γη
κι είδα το φως του κόσμου,
ένα βουνό υψώνεται παντού
και πάντα εμπρός μου.
Το πορτοφόλι τ’ αδειανό,
είναι τ’ απάτητο βουνό
Σε κάθε βήμα μου δειλό
που κάνω εγώ με τρόμο,
βλέπω μπροστά μου το βουνό,
να μου σφαλά τον δρόμο.
Το πορτοφόλι τ’ αδειανό,
είναι τ’ απάτητο βουνό
Τόσα και τόσα όνειρα
χαμένα όλα πηγαίνουν,
μου τα σκεπάζει το βουνό
κι όνειρα πάντα μένουν.
Το πορτοφόλι τ’ αδειανό,
είναι τ’ απάτητο βουνό