Νά `χα δίκαννο να σπάσω
Όλα τα ποτήρια σου
Ν’απομείνουν διψασμένα
Τα γλυκά τα χείλια σου
Και δροσούλα να ζητήσουν
Στα δικά μου τα φιλιά
Επιτέλους να μπορέσω
Να σε πάρω αγκαλιά
Χρόνια και χρόνια καρτερώ
Να ζήσω στο πλευρό σου
Και να γλυκοπαρηγορώ
Κάθε παράπονο σου
Νά `χα πέτρα να σου σπάσω
Το τζαμοπορτάκι σου
Ο Βοριάς να μπαινοβγαίνει
Μεσ’το καμαράκι σου
Να το κάνει παγωμένο
Σαν το χιόνι του Χελμού
Και τη ζεστασιά να θέλεις
Του δικού μου του φιλιού
Χρόνια και χρόνια καρτερώ
Να ζήσω στο πλευρό σου
Και να γλυκοπαρηγορώ
Κάθε παράπονο σου