Μόνος μου κι απόψε
πίνω στ’ όνομά σου
δίχως την αγάπη
και την συντροφιά σου
Άδεια η ζωή μου
στάχτη τ’ όνειρό μου
κλείνω τη μορφή σου
μέσα στο μυαλό μου
Έλα και με σβήνουν χίλιες αναμνήσεις
τη νεκρή καρδιά μου
πάλι ν’ αναστήσεις
Μόνος μου και πάλι
στου καημού τον δρόμο
και είν’ η θύμησή σου
χάδι μες στον πόνο
Μια φωτογραφία
που `μαστε οι δυο μας
πόσα μου ξυπνάει
απ’ το παρελθόν μας
Έλα και με σβήνουν χίλιες αναμνήσεις
τη νεκρή καρδιά μου
πάλι ν’ αναστήσεις