Σου λέω, πως κάτι δεν είναι εντάξει,
σου λέω, πως κάτι δεν πάει καλά,
σου λέω, πως κάτι πρέπει ν’ αλλάξει,
μα εσύ σημασία δε δίνεις καμιά.
Σου δείχνω τον τρόπο, μα εσύ δεν τον βλέπεις,
σου δείχνω το δρόμο, να `ρθεις κοντά,
σου δίνω το είναι μου, μα δεν το παίρνεις,
σου δίνω τα πάντα κι εσύ τίποτα.
Λέω κι όλο λέω, μα ποιος νοιάζεται,
τα λόγια στον αέρα κομματιάζονται.
Λέω κι όλο λέω, μα ποιος τ’ άκουσε,
στο χρυσό κλουβί σου παραμυθιάζεσαι.
Σου λέω, για όνειρα, που έγιναν σκόνη,
σου δείχνω, αυτό, που όμως έχει χαθεί,
σου λέω, πως ο τρόπος σου με σκοτώνει,
μα πες μου, τι θέλεις, ν’ ακούσεις εσύ.
Λέω κι όλο λέω, μα ποιος νοιάζεται,
τα λόγια στον αέρα κομματιάζονται.
Λέω κι όλο λέω, μα ποιος τ’ άκουσε,
στο χρυσό κλουβί σου παραμυθιάζεσαι.