ακούω της γης τις μουσικές
τις ντύνω χρώματα
περνούν γυναίκες που φορούν
θλιμμένα αρώματα
μας ρίχνουν οι πολιτικοί
μες στον καιάδα
καθώς το δουνουτου
σκοτώνει την Ελλάδα
ακούω της γης τις μουσικές
να μου μιλάνε
σκυφτοί άντρες περπατούν
παραμιλάνε
ζωή μου, αδιόρθωτη
ψυχή μου, ατίθαση
πλεχτό ξηλωμένο
ζωή μου, ανάστατη
ψυχή μου αδούλωτη
και μέλλον θλιμμένο
σκληρά προδόθηκα
στα θέλω μου δόθηκα’
και στα πιστεύω
ζωή με γέλασες
δίπλα μου πέρασες
μα εγώ επιμένω