Δες, καμιά φορά η ζωή
εκπλήξεις που σου κρύβει
μέσα σ’ έχει κι άξαφνα
σε βγάζει απ’ το παιχνίδι.
Δες, αγάπη μου κι εσύ
τι μου `χες φυλαγμένο
νόμιζα πωσ μ’ αγαπάς
μα μ’ είχες τελειωμένο.
Και μου ζητάς να προσπαθήσω
να σε ξεχάσω να σε σβήσω.
Μα πες μου πώς
ξεχνιέται κάποια σαν εσένα, πώς;
εξήγησέ το αυτό σε μένα, πώς;
μπορεί κανείς αν σ’ αγαπήσει να σ’ αφήσει πως ;
Δες, καμιά φορά η ζωή
τι σου επιφυλάσσει
πάνω της μη βασιστείς
μπορεί να σε κρεμάσει
Έτσι αγάπη μου κι εσύ
με κρέμασες μια μέρα
νόμιζα πως μ’ αγαπάς
μα μ’ είχες κάνεις πέρα.
Dieser text wurde 312 mal gelesen.