Κλαίνε τα μάτια μου
κι είναι τα βράδια μου
φωτιά που με καίνε.
Πιοτό στο ποτήρι μου,
και τα δυο χείλη μου
φωνάζουν και λένε:
Σ’ αγαπάω, μ’ ακούς,
σ’ αγαπάω, μ’ ακούς;
Σ’ αγαπάω σου λέω.
Είμαι μόνος, μ’ ακούς,
είμαι μόνος, μ’ ακούς;
Σ’ έχω ανάγκη, πεθαίνω.
Έχω στα στήθια μου,
μα την αλήθεια μου,
καρφί που πονάει.
Είσαι στη σκέψη μου
και κάθε λέξη μου
για σένα μιλάει.
Σ’ αγαπάω, μ’ ακούς,
σ’ αγαπάω, μ’ ακούς;
Σ’ αγαπάω σου λέω.
Είμαι μόνος, μ’ ακούς,
είμαι μόνος, μ’ ακούς;
Σ’ έχω ανάγκη, πεθαίνω.