Σηκώθηκες χαράματα
βαλίτσες για να φτιάξεις
κι αυτά τα μικροπράγματα
παλιάς αγάπης γράμματα
Μπροστά μου να τα κάψεις
Πονάνε τα χαράματα
Αντίο λες και βρέχει
Για κοίτα με κατάματα
εδώ, δεν έχει κλάματα
εδώ, η καρδιά θα αντέχει
Κλείσε πίσω σου την πόρτα
πως λυπάσαι μη μου πεις
τη συνείδησή σου ρώτα
πριν βγεις
Κλείσε πίσω σου την πόρτα
να γυρίσω το κλειδί
αφού ξέρω πως ξανά δε θα `ρθεις
γιατί δε πιστεύω πια στα θαύματα
Ετούτα τα χαράματα
ποτέ μη ξημερώσουν
στου νου μου τα χαλάσματα
να κλειναν τα τραύματα
νωρίς να με λυτρώσουν