Verse 1:
Kimsesiz bi çocuğun isyan etmesi mi hayat
Kimsesiz bi çocuğun annesine seslenişidir acı
Kimide burda bataklıkta kayboldu yalan değil
Tekin değil elimdeydi hatalarımı gözleyin
Kimide bohça yapıp günahlarını sığınır Allaha
Kimide bırakıp arkasına bakmadan neden ağlar
Benim kaderim ağlar benim ellerimde destan yazar
Tarihimde büyük acılar hepsi birikip ağlatırlar
Şimdi anlat hangi tarih yazar benim kaderimi
Tüm dikenli yollarda ayaklarıma boyun bükerim
Bataklıkta gecelerim şafaklarda gezinirim
Karanlıktı kaderim en derinlerinde deliririm
Hasta bedenim ağla bende kafamı dağıttığım zamanlar
Örgütlere diz çöküp elimi bağladım zamanla
Şimdi zamana haykırıp tam isyanların ortasında
Cinayetleri gördüm elleri kanlılarla tanıştım lan
Nakarat:
Alnımdan aktı terler aşşağılara baksana
Ordularını dağıt yer altında kararır odam bana
Tarih sana destan bana dünya sana kalsada
Burada toprak altında gömülmek var aklımda
Verse 2:
Sakin ol bi bekle geçer hepsi dediniz olmadı
Zamanı kadere bağladım benim günahlarımı sayamadın
Meleklerini katlederde deccal ordularını gözler
Hain denir istifaya getirir oldu tüm şeritler
Ben kaç kez sabahladım kaç kez ağladım kim bilir
Aldandım aptalların masum olan yüzlerine
Kim bilir belimdedir yaram derindedir haram
Emrinde bedenim elini çektiğin gün kıyamettir
Bataklıkta hazin bir son gizemliydi yollar
Gördüğün bu dağlar orda belki taşta can yakar
Belki kalbe taş basmış analar ağlar kan damlar
Kurşun anlının tam orta yerini deler terler akar
Kimide savaşın elçileridir ibnelerde prensesi
Caddelerde ki sesleri ninni gibi dinler gerçekleri
Varoşların tehlikelisi yoktur efendileri gibi
Sizin gibi bizim gibi
Nakarat:
Alnımdan aktı terler aşşağılara baksana
Ordularını dağıt yer altında kararır odam bana
Tarih sana destan bana dünya sana kalsada
Burada toprak altında gömülmek var aklımda