Με την άνοιξη φουντώνουν
στα σοκάκια τριγυρνούν
στης καρδιάς τα παραθύρια
περιμένουν για να μπουν
κι αν θολώσουν το μυαλό σου
και τις διώξεις μακριά
(..............) στη φαντασία
που και πάλι σε γελάνε.
(Ρεφραίν)Οι μεγάλες οι αγάπες
είναι πάντα νικητές
κι ας μην έχουνε ελπίδες πια
μα καρδιές μοναχικές.
Οι μεγάλες οι αγάπες
ζούνε μέσα στην ψυχή
στην αντάρα του χειμώνα
δεν αλλάζουνε ροή.
Κι αν φοβάσαι να πονέσεις
και πονέσει η ψυχή
κι αν δακρύσει το φεγγάρι
και γενεί πάλι σιωπή
κι αν σου πει πως δε σε θέλει
πως θα φύγει μακριά
μόλις πέσουνε τα φύλλα
και παγώσει η καρδιά.
(Ρεφραίν)Οι μεγάλες οι αγάπες
είναι πάντα νικητές
κι ας μην έχουνε ελπίδες πια
μα καρδιές μοναχικές.
Οι μεγάλες οι αγάπες
ζούνε μέσα στην ψυχή
στην αντάρα του χειμώνα
δεν αλλάζουνε ροή.