Στάθηκα μπρος στα σκαλοπάτια σου
κι άλλη φορά δε θα ξανάρθω πια.
Ας έχει άλλος τα όμορφα τα μάτια σου
να τα κοιτάζει δεύτερη φορά.
Ποιος καρδιά μου ξέρει;
Μια στιγμή αρκεί για να χαθείς ξανά
και μεσ’ τον κόσμο πάλι θα σταθείς.
Τις χαρές που έζησα μαζί σου
σαν φωτιές τώρα τις μετρώ.
Κι αν ποτέ θα `ρθουν στην θύμησή σου
ασ’ τες να καούν στον ουρανό.
Ποιος καρδιά μου ξέρει;
Μια στιγμή αρκεί για να χαθείς ξανά
και μεσ’ τον κόσμο πάλι θα σταθείς.