Έχασα την αγάπη μου
κι είν’ η καρδιά μου άδεια,
κι είναι σαν έρημο πουλί
τις μέρες και τα βράδια.
Πού θα τη βρω, πού θα τη βρω,
έχει η χαρά πετάξει,
σταλαγματιά, σταλαγματιά
το δάκρυ μου, το δάκρυ μου έχει στάξει.
Πόσες φορές περπάτησα
σ’ έρημα μονοπάτια,
ψάχνοντας την αγάπη μου
και τα γλυκά της μάτια.
Πού θα τη βρω, πού θα τη βρω,
έχει η χαρά πετάξει,
σταλαγματιά, σταλαγματιά
το δάκρυ μου, το δάκρυ μου έχει στάξει.